Konserwacja drewnianych okien

Okna drewniane wymagają przeprowadzania okresowych kontroli przynajmniej dwa razy w roku. Szczególną uwagę należy poświęcić przeglądowi jesiennemu, ponieważ w niższych temperaturach stolarka jest bardziej narażona na szkodliwe działanie czynników atmosferycznych. W jaki sposób ocenić stan techniczny i dokonać podstawowych napraw?

Producenci okien stosują obecnie fabryczne zabezpieczenia, które zwiększają trwałość drewna, chronią je przed wchłanianiem wilgoci oraz zapobiegają rozwojowi drobnoustrojów. Jeszcze kilka lat temu tego typu zabiegi nie były powszechne, dlatego okna z tamtego okresu wymagają znacznie większego nakładu pracy, by zachowały zadowalający stan wizualny i techniczny.

Jak przeprowadzić kontrolę?

Przegląd stolarki należy rozpocząć od dokładnych oględzin powierzchni ramy. Sprawdzamy, czy nie pojawiły się na niej drobne uszkodzenia powłoki lakierniczej, takie jak pęknięcia czy zarysowania.

Kontrolując ramę, zwróćmy dodatkowo uwagę na to, czy nie pojawiły się na niej nienaturalne przebarwienia. Może to świadczyć o zasiedleniu mikroorganizmów, takich jak pleśnie czy grzyby – mówi Sławomir Dubiela z MS więcej niż OKNA.

W następnej kolejności należy sprawdzić wszystkie metalowe elementy tj.: okucia, zawiasy, rygle itd. Przyjrzyjmy się, czy nie pojawiły się na nich ślady korozji. Zobaczmy też, czy nie pracują z oporem lub odwrotnie – nie obluzowały się. W ostatnim etapie skontrolujmy uszczelki pod względem sprężystości oraz powstania ewentualnych ubytków.

Naprawiamy drobne uszkodzenia

Jeżeli w trakcie oględzin zaobserwujemy szczególnie niepokojące objawy, takie jak głębokie pęknięcia czy całkowite uszkodzenie powłoki lakierniczej, powinniśmy zgłosić się z tym problemem do fachowców. Jeśli jednak są to tylko drobne uszkodzenia, możemy podjąć się ich naprawy we własnym zakresie.

Niewielkie uszkodzenia lakieru

Naturalna eksploatacja okien powoduje, że na ich powierzchni z czasem pojawiają się różnego rodzaju zadrapania czy zarysowania. W tym przypadku również występuje zagrożenie wchłaniania wilgoci w strukturę drewna.

Usuwanie rozpoczynamy od zmatowienia uszkodzonej powierzchni za pomocą drobnoziarnistego papieru ściernego. Ograniczmy się przy tym wyłącznie do miejsc, w których powstał defekt. Następnie usuwamy osadzony kurz i odtłuszczamy drewno. Na koniec w zależności od stopnia uszkodzenia nanosimy jedną bądź dwie warstwy lakieru.

Pamiętajmy, by nakładać warstwy nawierzchniowe w warunkach zalecanych przez producenta stosowanego środka. Z reguły temperatura powinna wynosić minimalnie ok. 10°C, natomiast wilgotność nie może przekraczać 80%.

Mikropęknięcia

Mikropęknięcia powstają na skutek działania warunków atmosferycznych np. intensywnego wiatru lub opadów gradu. W ich wnętrzu gromadzi się wilgoć, co może doprowadzić do powstania sinizny, a tym samym do uszkodzenia drewna.

Chcąc je usunąć, należy sięgnąć po specjalistyczne środki do konserwacji stolarki. Naniesienie ich na powierzchnię drewna spowoduje, że dostęp wilgoci do powstałych szczelin zostanie zablokowany, a pozostała część powłoki ochronnej zostanie odświeżona. Pozwoli to rzadziej przeprowadzać procesy renowacyjne.

Ubytki w uszczelkach

Skrajne niskie temperatury na zewnątrz w połączeniu z wysoką wilgotnością w pomieszczeniach mogą doprowadzić do powstawania ubytków na powierzchni uszczelek wskutek przymarzania do skrzydła.

Chcąc temu zapobiec, należy konserwować je za pomocą preparatów na bazie silikonu, które nadają odpowiednią sprężystość i zapobiegają nadmiernemu pochłanianiu wody. Jeżeli pomimo tego pojawiły się ubytki, należy wymienić uszczelki.

Obecnie wymiana jest niezwykle łatwa, ponieważ uszczelki montowane są „na wcisk”. Przed montażem powinniśmy dokładnie oczyścić podłoże z zanieczyszczeń. Bardzo ważne, abyśmy dobrali odpowiednią grubość, szerokość oraz profil – stwierdza Sławomir Dubiela.

Ciężko pracujące okucia

W trakcie eksploatacji okien okucia podlegają silnemu naprężeniu. Niewystarczająca ilość smaru w połączeniu z opadami skutkują pojawianiem się korozji oraz zwiększonym tarciem, przez co elementy zaczynają działać z oporem.

Ciężko pracujące okucia należy pokryć specjalnie przygotowanym w tym celu smarem. Powinniśmy unikać stosowania w tym celu domowych środków, ponieważ mogą one przynieść odwrotny skutek w stosunku do założonego. Jeśli zaś na powierzchni okuć pojawiła się korozja, należy ja usunąć i pokryć nową warstwą powłoki antykorozyjnej W trakcie tej czynności powinniśmy uważać, by nie uszkodzić powłoki.